Tüm canlıların kendilerini rahatlatmak için yaptıkları bazı uğraşlar vardır. İnsanların yaptıkları işler farklı olduğundan üzerlerindeki stres de ona göre farklı oluyor. Bu stresi atmak için her insan kendine göre bir metot geliştirmiş ve onu uyguluyordur. Kimi spor yapar kimi arkadaşlarıyla zaman geçirir kimi yalnız kalır kimi müzik dinler…vb daha nice örnek verilebilir. Bu insanların ortak özelliği kendilerini bir nebze de olsa rahatlatabilmek ve stresten uzaklaşmaktır. Ben de kendimi rahatlatmak adına her fırsatı değerlendiririm. Spor yapar, müzik dinler, türkü söyler, bağlama çalar, gazete okur, yazı yazar ve düşünürüm. Bazen hiçbir şey yapmadan dinlenirim. Hiçbir şey yapmadığım zaman öyle bir ruh haline bürünüyorum ki; kendimi bir çift göz olarak kabul ediyor ve çevremi gözlemlemeye başlıyorum. Bunu yapmaya başladığımda insanların bir koşuşturma içerisinde olduklarını görüyor az önce ben de bu koşuşturmanın içerisinde yer alıyordum diye düşünüyorum. Dünyadan birkaç dakikalığına da olsa kopmak sadece gözlemci olarak olaylara bakmak ve onları değerlendirmek beni çok rahatlatıyor. Daha sonra ben de tekrar o koşuşturmaya dahil oluyor ve günlük işlerimi yapmaya koyuluyorum. Belki de günlük işlerin rutinliğidir bizi sıkan. Her gün aynı işler, aynı yüzler, aynı olaylar bize sıkıntı verebilir ve bu da strese neden olabilir. Bu nedenle yaptığımız bu rutin işlerin arasına her gün yaptıklarımızdan farklı olabilecek bir şeyler katabilirsek hem stresten uzaklaşır hem de mutlu oluruz diye düşünüyorum.
