Bazen insan kendisine, bu dünyaya nasıl geldiği ve nereden geldiği ile ilgili sorular sorarak belirli cevaplar arar. O anki ruh haline göre bir takım cevaplar bulur veya hala kendisine yeni sorular sormakta ısrar eder. Aslında soruyu sorarken de cevabı biliyordur ama yinede kendisini daha anlamlı kılacak o sihirli kelimeleri, açıklamaları bulmak adına bir şeyleri eşelemek ister. Bence insan kendisini sorguladığı böyle zamanlarda doğayla bütünleşmeli ve sorularının cevaplarını doğada bulmaya çalışmalı. Çünkü doğada sorulara cevap olabilecek sevgi, kanun, paylaşım, düzen vb nice sayamadığım ama her zaman var olduğunu bildiğimiz bir çok güzellik vardır. Bu güzelliklerin farkına varıp onların oluşumu ile kendi varlığımızın benzerliğine odaklanmamızın aradığımız cevapları bulmamıza yardımcı olacağını düşünüyorum. Çiçeklerin çevreye verdikleri o güzel kokuyu, kuşların adeta insanın ruhuna işleyerek onu besleyen seslerini, yeşilin o güzel görünüşü sayesinde insana verdiği huzuru, coşkun akan çağlayanları incelemek ve bizlere mutluluk dağıtmak için çaba sarf eden bu hazinelerin farkına varmak; sadece cevaplarımızı bulmamızı değil sahip olduğumuz ama farkında olmadığımız kendi hazinelerimizi de keşfetmemize olanak sağlayacaktır. Bizler bizim için böylesi önem arz eden doğaya gerektiği önemi göstermeyerek ve onun güzelliklerinden yararlanmayarak elimizdeki hazineyi rafa kaldırmış oluyoruz. İleride onu raftan alıp kullanmak istediğimizde maalesef artık kullanılır bir hali kalmayacak ya da bugünkü tadı vermeyecektir. Onun içindir ki insan doğaya gerekli önemi vermeli onu korumalı, ona sahip çıkmalı ve elinden geldiği kadar yeni bir dünya yaratmalıdır. Zamanla elimizdeki dünya da artık kalmayacak öyle bir noktaya gelinecek ki kaybolan son dünyayla bizlerde sonsuz bir yolculuğa çıkacağız. Doğaya gereken önemi göstermeli ve fazla zaman kaybetmeden kendinizi doğanın metruk bir köşesine bırakmalısınız. Çünkü orada sorularınızı cevaplamaya ve bizi mutlu etmeye hazır olan ayrı bir dünya bulabiliriz.