Bizler hayatta belirli roller üslenir, belirli bir kişiliğe bürünürüz. Bazen bürünmüş olduğumuz kişiliği çok beğenir bazen de ondan nefret eder bir daha o kişiliğe bürünmek istemeyiz. Öyle günler olur ki üslenmiş olduğumuz rolden çok zevk alırız ve devamlı o rolde kalmak isteriz. Bu bizim için bir oyun gibidir. Hoşlanmadığımız rollerde oynamak istemeyiz ancak bu rollerde oynamamız gerekli ve mecburidir. Bizler rollerimizi oynarken, üzerimize rollerimize göre kıyafetler ve aksesuarlar seçeriz. Bu seçimlerimizle kendimizi, olduğumuzdan daha farklı gösterme çabası içerisine girebilir, insanların beğenisini kazanma ve onları kendimize hayran bırakma uğraşını verebiliriz. Kıyafetlerimizi, eşyalarımızı, çevremizi değiştirmemiz kendi kişiliğimizi değiştirdiğimiz anlamına gelmez. Her insanın oyun hakkında ve oyundakiler hakkında belirli bir düşüncesi vardır. Bu düşüncesini davranışlarıyla ve bulunduğu ruh haliyle ifade eder. Ama insanların iyi bir tiyatrocu olduğunu unutmamak gerekir. İnsanlar nasıl görünmek istiyorlarsa kendilerine o tür kostüm seçebilir ve o ruh haline bürünebilirler. Bizler bu tür kostümlere aldanarak onların kişilikleri hakkında karar vermemeliyiz. Unutmamak gerekir ki insanlar bazen öyle görünmek istemeseler bile o kostümü giymek zorunda kalabilir. Bu nedenle insanların giydikleri elbiselere, taktığı takılara, oturduğu evlere, bindiği arabalara, çevresindeki insanlara bakarak onlar hakkında karar vermek ve bu karara göre onlara değer vermek, saygı göstermek veya onları hor görmek son derece yanlış olur. İnsanlar hakkında karar verebilmek için onlarla konuşarak onları yakından tanımak gerekir. İnsanları kostümleri ve aksesuarlarına göre değerlendirmeyerek onlara çıplak bir gözle bakmak; onları tanımaya yönelik atılmış iyi bir adım olacaktır.